รู้จักทำใจ

รู้จักทำใจ
บางที...วันที่ผันผ่าน
จัดการกับปัญหา ให้เราได้
หากใจ...มีแต่เรื่องสุข
เรื่องทุกข์ ก็ไม่อาจแทรกเข้ามาได้
เพราะ....เรารู้จัก
วิธีทำใจ..ให้สบาย 

มีได้มีเสีย

มีได้มีเสีย

ชีวิตคนเรา
อยู่ในวงจรของ...การได้
และการเสีย
ไม่มีการได้ที่...ปราศจากการเสีย
และ
ไม่มี การเสียที่...ปราศจากการได้
จะได้ หรือ เสีย
อยู่ที่ ใจ มองเห็นมุมไหน 

ความทรงจำที่งดงาม

ความทรงจำที่งดงาม


ความทรงจำที่งดงามที่สุดก็คือ
วันเวลาที่เราได้
ทำความดี
ทุกครั้งที่ระลึกถึง
ดวงใจ..จะแช่มชื่นเบิกบาน
หมั่นระลึกถึง..ความดี
เพื่อให้ความสุขที่เกิดขึ้นนี้
ยังโลกให้สวยงาม 

อย่ากังวล

อย่ากังวล




ไม่มีความจำเป็นที่
จะต้องไปกังวลใจกับอนาคต...
สิ่งที่เราคิดว่าจะเกิด
มันอาจจะไม่เกิดก็ได้ 

ทางออก

ทางออก


สลักที่ล็อคประตูนั้น
ก็เป็นสลักอันเดียวกับที่ใช้
เปิดประตู
ฉันใดก็ฉันนั้น
ปัญหา ไม่ใช่ "ทางตัน"
ถ้ามองให้ดี ปัญหานั้นก็มี "ทางออก"
ด้วย....เหมือนกัน 

สู้ไหวไหม

สู้ไหวไหม


เมื่อไหร่..ที่เกิดความรู้สึกกับตัวเอง
ว่า..ไม่ไหว
อยากให้ลอง...ถามตัวเองดูใหม่ว่า
ที่..ไม่ไหว
นั้นน่ะ เป็นเพราะ...
เริ่มจากความคิด ที่
ไม่อยากจะสู้ รึเปล่า 

อารมณ์ขัน

อารมณ์ขัน


อารมณ์ขัน
เป็นสิ่งที่ยอดเยียมที่สุด
ที่ช่วยรักษาสิ่งอื่นได้
เพราะ...ทันทีที่เกิดอารมณ์ขัน
ความไม่สบายใจจะ....มลายไป
กลับกลายเป็น ความเบิกบาน
แจ่มใสของจิตใจ เข้ามาแทนที่ 

อย่าปล่อยใจให้เป็นทุกข์

อย่าปล่อยใจให้เป็นทุกข์


...อยู่ว่างๆ อย่าปล่อยให้ใจ 
เป็นทุกข์ คือ 
นึก..คิด..เรื่องที่เป็นทุกข์ 
มัน ไม่มีประโยชน์ 
เวลา ทุกคนมีเท่ากัน 
เรื่อง ดีๆก็มีอยู่ 
มากมายรายรอบตัว

ให้อภัย

ให้อภัย


ให้อภัย...เป็นการให้ที่วิเศษ เพราะ..เป็นการให้สองทาง
เป็นการปลดปล่อยความผิดของใครบางคน
และ..ยังเป็นการให้ที่ว่างกับใจ เพื่อไม่ต้องแบกความคิดไม่ดี
อารมณ์ไม่ดี....ไว้กับตัวเอง