เหตุที่ใจไม่หยุดนิ่ง เพราะมีความอยาก อยากได้ อยากมี อยากเป็น เป็นความอยากที่ประกอบไปด้วย ความเพลิน นันทิราคสหคตา ไม่ได้ประกอบไปด้วยดวงปัญญา
ถ้าความอยากประกอบไปด้วยปัญญา คือ อยากพ้นทุกข์ อยากไปนิพพาน ถ้าไม่ประกอบไปด้วยปัญญาก็จะเพลิน ๆ กันไป มีครอบครัวก็เพลิน ๆ มีลูกก็เลี้ยงลูกเพลิน ๆ... จะทำมาหากินอะไร นอกเหนือจากเลี้ยงชีวิตแล้วก็เพลิน ๆ จนหมดเวลาของชีวิต
ความอยากเหล่านี้แหละ ที่พญามารเขาตรึงให้เราไปติดในคน สัตว์ สิ่งของ ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ต่าง ๆ ทำให้ใจกระเจิงหลุดออกจากศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗
ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่จะไปสู่ทางมรรคผลนิพพาน
ธรรมะคุณครูไม่ใหญ่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น